นิยาย หลงสวาทนายขา : Dek-D.com

หลงสวาทนายขา วางขายในรูปแบบอีบุ๊กแล้วนะคะ

เขา ดัสกร ปราณธร พ่อเลี้ยงหนุ่มใหญ่วัย 38 ปี เจ้าของไร่ชาปรายฟ้า

กับเธอ สาวน้อยต้นข้าว เด็กในอุปการะของคุณตาที่ตกทอดมาจนเขาต้องรับช่วงต่อ

(ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยน้า อิโรติกโรมานซ์ หวานปนแซบ)

“ข้าว”

“ขา”

ดัสกรเรียกชื่อเธออยู่ใกล้แค่นี้เอง ต้นข้าวหลับตาปี๋ ขานรับแต่ไม่กล้าหันไปมอง ดัสกรจึงต้องจับร่างบางให้หมุนมาหา

“อื้อ นาย”

ต้นข้าวร้องประท้วงเมื่อรู้สึกร่างกายตัวเองกำลังแนบชิดกับกายแกร่งที่ไม่มีเสื้อผ้าติดกายเลยนอกจากชั้นในห่อหุ้มท่อนล่าง

“ลืมตา” ดัสกรสั่งเสียงนุ่ม มองคนตัวเล็กที่หลับตาปี๋สลับกลีบปากสวย แล้วเขาก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจเมื่อเห็นสาวน้อยค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้นมาน้อยๆ ตามคำสั่ง

“ลืมตาแล้ว” คนบอกลืมตาแล้วทั้งๆ ที่ทำอยู่นั่นเขาแทบไม่เรียกว่าลืมตาหรอก ดัสกรหลุดขำออกมากับอาการของสาวน้อย ต้นข้าวยังคงน่ารักเสมอในสายตาของเขา ยิ่งเมื่อเวลาผ่านไปหลายปีสิ่งที่ดัสกรปฏิเสธไม่ได้นั่นก็คือรูปร่างอวบอิ่มที่ยิ่งเร่งเร้าให้เขาอยากครอบครองเป็นเจ้าของ ต้นข้าวในวันนี้ต่างจากเด็กหญิงต้นข้าวที่คอยวิ่งตามเขาในวันวานมากนัก

“ลืมตาขึ้นมาดีๆ สิข้าว มองฉัน เหมือนที่เธอเคยชอบมอง”

“ไม่เอาหรอกข้าวอาย นายโป้อยู่”

“เมื่อก่อนก็โป้อย่างนี้ไม่เห็นข้าวจะอายเลย”

“ก็เมื่อก่อนกับตอนนี้ไม่เหมือนกันนี่นา” เสียงอ่อยไม่กล้ามองเขาเต็มตาอยู่ดี

“ข้าว” ดัสกรเสียงพร่าจนสาวน้อยประหม่าสั่นสะท้าน

“นะ นายปล่อยข้าวก่อนสิ ข้าวจะออกไปรอข้างนอก”

“ฉันสั่งให้ข้าวออกไปรอข้างนอกเหรอ”

“เปล่าค่ะ”

“เปล่าแล้วข้าวจะออกไปได้ยังไง”

“เดินออกไปสินายนี่ก็ถามแปลกจริง หรือว่านายมีอะไรจะใช้ข้าวอีกอย่างนั้นเหรอคะ”

“อาบน้ำให้ฉัน”

ดัสกรสั่งด้วยเสียงเว้าวอน แต่คนฟังกลับตาโตอย่างตกอกตกใจ

“ห๊ะ...” แต่แล้วก็คิดได้ว่าตัวเองน่าจะกำลังถูกแกล้งอยู่แน่ๆ เลยคิดว่าจะแกล้งเขาคืนบ้าง ตาคู่สวยเลยหรี่ลงจ้องมองดวงตาคู่คมกว่าพลางยิ้มหวาน

“ร้องเสียงดังทำไม ฟังไม่ผิดหรอกข้าว อาบน้ำให้ฉันหน่อย”

“นายไม่กลัวข้าวปล้ำเหรอ”

ถามเสียงหวานเจี๊ยบ มือบางยกขึ้นมาลูบไล้แผงอกแกร่งอย่างต้องการยั่วเย้า เพราะคิดว่าไม่นานนี้แหละดัสกรจะต้องรีบไล่เธอออกจากห้องน้ำแทบไม่ทัน แต่ใครจะรู้ว่าสาวน้อยต้นข้าวกำลังคิดผิด

ดัสกรยิ้มร้ายตอบกลับมา พร้อมรวบมือบางขึ้นไปหาริมฝีปากหนา เขากดจูบหนักๆ ลงบนฝ่ามือน้อยจนต้นข้าวขนลุกสู่ไปทั้งตัว ดูเหมือนเกมจะพลิกแล้วไหมเนี่ย เพราะแทนที่จะเป็นต้นข้าวที่แกล้งเขาหากมันกำลังกลับกลายเป็นดัสกรที่เหนือกว่า

“ถ้าใจถึงก็ทำเลยข้าว” คนตัวโตกว่าท้าเหยงๆ แถมยังเบียดกายแกร่งเข้าหาให้สองร่างแนบชิดกันมากว่าเดิม

(นิยายอัพจบแบบติดเหรียญ)

...หนึ่งเม้น หนึ่งไลท์เป็นกำลังใจให้มีแรงปั่นงานต่อนะคะ...

ฝากผลงานในแบบรูปเล่มจ้า...อุดหนุนเค้าได้ที่ กล่องข้อความ เฟสบุ๊ค ธเนศวร นามปากกา นะคะ หรือที่อีเมล์ monrudee3248@gmail.com

............ อย่าลืมแวะเข้าไปทักทายกันนะคะ...........